ORTA SINIF TİYATROSUNUN DOĞUŞU
18. yüzyılın Avrupa tiyatrosuna getirdiği en büyük
yenilik, yükselmeye başlayan orta sınıf için üretilen
burjuva oyunlarıydı. Bu türün öncülüğünü Fransa'da
Diderot, Almanya'da da Lessing yaptı. Orta sınıf
tiyatrosu, ahlakçılığıyla Rönesans öncesi dinsel tiyatroyu
andırıyor, ama konularını aile yaşamından alması ve
duygusallığı ile daha modern bir ruh halini yansıtıyordu.
İngiltere'de Georg Lillo, The London Merchant:or, the
History op George Barnwell (1731; Londralı Tüccar yada
George Barnwell'in öyküsü) adlı yapıtında orta sınıftan
kişilere yer vererek bir orta sınıf trajedisi yaratmayı
denemiş, İtalya'da da Vittorio Alfieri oyunlarında eski
Yunan öykülerinin içini güncel orta sınıf tutkularıyla
doldurmuştu. Bu dönemde, klasik trajedi ve komedi,
varlıklarını daha çok operada sürdürdüler. John Gay'in The
Beggar's Opera'sı (1728; Dilenci Operası) popülerliğini
daha sonra da koruyan bir şarkılı komediydi.
Komedi, 18. yüzyılın en başarılı tiyatro yapıtlarının
verildiği türdür. İngiltere'de Richard Steele'in, Nivelle
de La Chausee'nin acıklı komedileri bugün de bulvar
tiyatrolarınca sürdürülen bir türün ilk örnekleriydi. Buna
karşılık, Oliver Goldsmith ve Richard Sheridan, Elizabeth
dönemi ve sonrasının töre komedisini geliştiridiler. Eski
canlılığı yitiren commedia dell'arte geleneği ise
Fransa'da Marivaux, İtalya'da da Goldoni ve Gozzi'nin
oyunlarıyla daha edebi ve düşünsel bir yaşama kavuştu. 18.
yüzyıldan günümüze kalan en popüler komediler, Fransız
oyun yazarı Beaumarchais'nin Le Barber de Seville'i (1775;
Sevil Berberi, 1944) ile Le Mariage de Figaro'sudur.